Επιτέλους … Το έλυσα!

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ … «ΔΥΣΚΟΛΑ» ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

[Ναι!!! τελικά υπάρχει ένας γενικός τρόπος που μπορώ να δουλεύω, ώστε να λύνω τα χαρακτηριζόμενα «δύσκολα» προβλήματα ακόμα και τα εντελώς άγνωστα μέχρι πρότινος.]

Έχοντας δουλέψει σε αρκετά εφαρμοστικά παραδείγματα είμαστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσουμε τις αποκτηθείσες μεθοδολογίες για την επίλυση παρόμοιων, συνδυαστικών ή ακόμα και εντελώς καινούργιων προβλημάτων, στα οποία θα κατασκευάσουμε την διαδικασία και την τελική επίλυση.

Αν είναι ένα σύνθετο πρόβλημα μπορούμε να το χωρίσουμε σε υποπροβλήματα, «χτίζοντας», μια πυραμίδα

που στη βάση της είναι τα αρχικά υποπροβλήματα, τα οποία λύνουμε. Από τη σύνθεση των λύσεων αυτών, προκύπτουν λιγότερα υποπροβλήματα που έχουν σαν δεδομένα τις λύσεις των προηγούμενων και φτάνοντας λίγο πριν την κορυφή της πυραμίδας θα έχουμε ένα τελικό υποπρόβλημα από το οποίο θα δίνεται η τελική λύση και … σε εμάς το έντονο νικητήριο συναίσθημα της επιτυχίας.

Η στρατηγική που θα ακολουθήσουμε αποτελείται από κάποια βήματα που εφαρμόζονται γενικά σε κάθε πρόβλημα:

Πρώτον, κάνουμε το αυτονόητο: Διαβάζουμε προσεκτικά το πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Η κατανόηση του είναι το σημαντικότερο βήμα.

Αν άμεσα μας θυμίζει κάποιο παρόμοιο πρόβλημα, τότε – ναι - είμαστε τυχεροί.! Γνωρίζουμε και τη μεθοδολογία επίλυσης, αφού τηρώντας τα βήματα μελέτης έχουμε εμπεδώσει την τεχνική που θα μας οδηγήσει στο ζητούμενο. Να σημειώσουμε ότι αυτό που θα σκεφτούμε πρώτα, είναι και το πιο σωστό. Είναι κανόνας επιτυχίας. Έτσι, εξάλλου, δουλεύει η διαδικασία αντιμετώπισης προβλημάτων από καλά προετοιμασμέμους μαθητές.

Αν όχι, τότε:

Διαβάζουμε πάλι, συγκεντρωμένα, τα δεδομένα και επικεντρωνόμαστε στο ζητούμενο. Πρέπει να μπορούμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα: «Που θέλουμε να φτάσουμε; Ποιος είναι ο σκοπός μας;» Αν γνωρίζουμε τί πρέπει να αποδείξουμε, τότε πιο εύκολα θα θυμηθούμε ή θα χτίσουμε εκ του μηδενός μια μεθοδολογία επίλυσης.

Δεύτερον, σχεδιάζουμε την πορεία επίλυσης. Προσπαθούμε να το αναλύσουμε σε απλούστερα υποπροβλήματα. Το «διαίρει και βασίλευε» πάντα βοηθά στην τελική επικράτηση κατά του αντιπάλου που εδώ είναι … το άλυτο πρόβλημα. Μπορούμε να συγκρίνουμε κάθε μεμονωμένο υποπρόβλημα με άλλα ανάλογα. Να φτιάξουμε κάποιο σχήμα που θα μας οδηγήσει στην επίλυση. Να δοκιμάσουμε τεχνικές ή γνώσεις που δεν φαίνονταν από την αρχή ξεκάθαρα ότι θα μας δείξουν … φως στο τούνελ.

Ή κάτι πιο πονηρό… Να ξεκινήσουμε αντίστροφα… από το ζητούμενο και πηγαίνοντας προς τα πίσω να φτάσουμε σε μια γνωστή διαδικασία. Έπειτα καθαρογράφουμε την επίλυση με την ευθεία πορεία και δεν φαίνεται πουθενά το … κόλπο μας…

Τρίτον, συνθέτουμε τις λύσεις των επιμέρους υποπροβλημάτων ώστε να προκύψουν καθαρά τα νέα δεδομένα. Έπειτα επαναλαμβάνουμε το δεύτερο και τρίτο βήμα όσες φορές χρειαστεί μέχρις ότου να φτάσουμε στην κορυφή της πυραμίδας – επίλυσης.

Τελικά, μετά το πέρας της παραπάνω διαδικασίας θα έχουμε καταφέρει να φτάσουμε στο ζητούμενο. Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η! Η χαρά της επιτυχίας δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχάσουμε τον τελικό έλεγχο. Φτάσαμε στον επιδιωκόμενο σκοπό; Έχει νόημα η λύση σε σχέση με τα δεδομένα που είχαμε; Αν όλα συνηγορούν υπερ μας, τότε είμαστε οι νικητές!

Έχουμε αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτό δρα αθροιστικά στην ψυχολογία μας… μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς … λύτες!

Πρώιας Δημήτρης (Pm)